Historia mody: Coco Chanel

Dzisiejszy wpis – z serii „historia mody” – zostanie poświęcony Coco Chanel, wybitnej projektantce i ikonie XX wieku, która raz na zawsze zrewolucjonizowała kobiecą garderobę, wyzwalając ciała naszych prababek z krępujących gorsetów i nadając damskim strojom zupełnie nowy charakter. Artykuł ten pokrótce zaznajomi nas z postacią i życiorysem słynnej projektantki oraz przybliży nam dokonania Coco w zakresie kobiecej mody.

Coco Chanel – życiorys

Kadr z filmu poświęconego życiu i pracy Coco Chanel (Źródło: www.magnolie.blogspot.com)

Życiorys Coco Chanel był niezwykle burzliwy, przez co trudno poddać go jednoznacznej ocenie. Gabrielle Bonheur Chanel przyszła na świat 19 sierpnia 1883 roku w małym francuskim miasteczku Samur, jako druga nieślubna córka Alberta Chanel oraz Jeanne Devolle. Dziewczynka doczekała się jeszcze czwórki rodzeństwa, jednak szybko straciła matkę i w niedługim czasie po tej tragedii, została porzucona przez ojca. Sześć kolejnych lat Gabrielle spędziła wraz z siostrami w sierocińcu w Aubazine, gdzie nauczono ją szyć. Następnie dziewczyna trafiła pod opiekę ciotki, która nadal doskonaliła jej umiejętności krawieckie. W latach 1905–1908 Gabrielle występowała jako śpiewaczka – pod pseudonimem Coco – w kawiarniach Moulins i Vichy. Umiejętności wokalne nie były mocną stroną młodej kobiety, która braki te nadrabiała tańcem i własną charyzmą. W Paryżu – w roku 1913 – założyła swój pierwszy sklep z kapeluszami i damskimi strojami. Już jako doceniona krawcowa, stała się właścicielką własnego domu mody przy Rue Cambon. Projektantka odniosła finansowy sukces, dzięki wprowadzeniu na rynek perfum Chanel No.5, które w 1922 roku zdobyły wielką popularność. Wraz z wybuchem wojny, Coco Chanel wycofała się z aktywnej działalności w świecie mody. W roku 1940 uciekła przed niemiecką inwazją do Vichy. Z czasem projektantka powróciła do Paryża, gdzie do końca wojny spędzała czas w towarzystwie wysoko postawionych Niemców, mieszkając w hotelu Ritz. Po wyzwoleniu Francji przez aliantów – we wrześniu 1944 roku – Coco Chanel na krótki czas została aresztowana. Jednak dzięki protekcji Winstona Churchilla, szybko ją zwolniono i mogła wówczas wyemigrować do Szwajcarii. Do Paryża powróciła w roku 1954, gdzie zaproponowała swój kolejny projekt, który wzbudził ogromny entuzjazm wśród kobiet. Coco Chanel zmarła w 1971 roku, jako kobieta niezamężna i bezdzietna.

Dokonania w zakresie kobiecej mody

Czarna klasyczna sukienka – tzw. mała czarna – pojawiła się w kobiecych szafach dzięki Coco Chanel (Źródło: www.moda.net.pl)

Coco Chanel po dziś dzień słynie ze śmiałych pomysłów krawieckich, które w XX wieku bezpowrotnie odmieniły wygląd kobiecej garderoby. Od 1915 roku – gdy projektantka była jeszcze mało znaną właścicielką sklepiku z kapeluszami i odzieżą – zaczęła lansować stroje o charakterze sportowym, które miały służyć jako ubrania do pracy. Trudności zaopatrzeniowe, które spowodowała wojna, skłoniły ją do zaproponowania swoim klientkom kostiumów z miękkiego dżerseju, do tej pory kojarzonego wyłącznie z bielizną. Coco Chanel rozpropagowała także wygodne ubrania kobiece, pozbawione sztywnych gorsetów, wykonane z dzianin. Spuścizną pracy projektantki stały się również fryzury „na pazia”, sztuczna biżuteria (w tym perły), klasyczne czarne sukienki (tzw. małe czarne), golfy, spodnie dzwony oraz płaszcze prochowce.

Choć Coco Chanel nie była postacią o kryształowym życiorysie (była nałogową palaczką, podejrzewano ją o kolaborację z nazistowskimi Niemcami i zarzucano antysemickie poglądy), nie można odmówić jej wkładu, jaki wniosła do kobiecej mody XX wieku. Wiele jej pomysłów krawieckich na stałe zadomowiło się w damskich szafach i po dziś dzień – jako przedstawicielki płci pięknej – korzystamy ze spuścizny, jaką pozostawiła po sobie Coco Chanel.